W
pewnym królestwie starym żył Król Ludwik Niedbały. Przydomek ten wspaniały.
Wziął się z takiej przyczyny, że Król miał Imieniny. Więc w całym tym ferworze
zapomniał o schludnym ubiorze i każdy od tej pory był już do żartów skory. A
Król wściekły niesłychanie wybrał się na wielkie Polowanie na Piękną Złotą
Łanię. Jechał jeden dzień cały, jechał drugi i trzeci. Zobaczył Łania leci.
Złożył się więc do strzału, zapomniał samopału, no i niepocieszony powrócił
wnet do Żony. Ale od tego czasu, zażywał tam wywczasu. A wszyscy Jego ludzie
zapomnieli o nudzie i już go nazywali : Ludwik Wielki Wspaniały i doznał
Wielkiej Chwały.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz